Wednesday, December 3, 2014


පුංචි කාලේ වැස්ස හරිම දගකාරයි....දැන් වැස්ස හරිම විසේකාරයි....අනේ මන්දා පුංචි කාලේ වැස්සට තෙමෙන කොට තිබ්බ ඒ සතුට තාමත් හිතට දැනෙනවා මහා පුදුමාකාරයි නේද ?....ආදරයත් ඒ වගේ තමා අනේ පටන් ගන්න කාලේ ටිකක් හිතට දැනෙන්නේ..හැබැයි ඒක සංසාරගත බව දැනුනාම තමා තේරෙන්නේ ඒක කොච්චර නම් උතුම්ද කියල...හැබැයි ආදරයත් අර වගේම තමා මුලු කාලෙත් අපි ආදරේ කලා....ඒක දිගටම වැඩි වුනා මිස අඩු වුනේ නෑ....ඒක තමා සංසාරගත බැදිමක හැටි කියලයි මට හිතෙන්නේ...සංසාර ආදරය අන්න ඒ වගේ වෙන්න ඇති....ඒ වගේම තමා සංසාරගත පින්කාර ආදරයක් වෙනුවෙන් කදුලු වැටුණට දුකක් නෑ..මොකද ඒ ඇස් හඩන්නේ උතුම් පෙමකට නිසා...ඒ වගේ පින්කාර ආදරයක් ලබන්න ලැබෙන එකත් කොච්චර නම් පින්කාරද ?...ඒ වගේ ආදරයක් ලබන්න හැම කෙනෙක්ට වාසනාව ලැබෙන්නේ නෑ...මෙච්චර ළගින් මගේ හදවත කියවන්න වෙන කෙනෙක් සමත් වෙලා නෑ මගේ සංසාර සුදු මැණික..හිතින් හිතට පෙම් කලත් ඒ පෙම කොච්චර නම් ලස්සනද පින්වන්තද දැනෙනකොට කදුලු කැටයක් එන්නේ දුකට නම් නෙවේ..කියාගන්න බැරි තරම් සතුටට මගේ සුදු අම්මියෝ...මේ සංසාර ගමන පුරා මම ඔයාට කියාගන්න බැරි තරම් ආදරෙයි මගේ සුදු අම්මියෝ...ගෙවෙන මොහොතක් මොහොතක් ගානේ....

( සංසාරගත ආදරෙන් )

~ ආදර හිතුවක්කාර සඳූ ~ (ටිකක් හිතුවක්කාර කොල්ලෙක් )

LOVE CAFE

ආදරෙන් එන්න වැළද ගන්න ආදරණිය ඉසව්වේ සැරිසරන්න....

*:::* යාළුවන්ටත් බලන්න ශෙයාර් කරමුද ?? Like✔Comment ✔Tag ✔Share ... යන ගමනන් අපේ පේජ් එකට ලයික් එකකුත් දාලම යමු මෙතනින් ...
https://www.facebook.com/nonidanahadawatha

No comments:

Post a Comment